তোমাৰ সপোনৰ ৰাজকুমাৰ হ'ব নোৱাৰো - Assamese Sad Poem - Siyor
তোমাৰ সপোনৰ ৰাজকুমাৰ হ'ব নোৱাৰো
 |
| Assamese Sad Poem |
Assamese Sad Poem / Assamese Kobita/ Sad
Breakup Poetry/ Assamese Sad Poetry / Assamese Sad and Romantic Poem / Sad Love Poetry in Assamese
তুমি ভবাৰ দৰে মই ভাবিব নোৱাৰো
তুমি বিচাৰাৰ দৰে তোমাক আপোন কৰিব নোৱাৰো
তোমাৰ সপোনৰ ৰাজকুমাৰ হ'ব নোৱাৰো
অনামিকা
আঙুলিয়ে তোমাৰ শিৰত
হেঁপাহৰ সেন্দুৰৰ ৰেখাডাল অংকন কৰিব নোৱাৰো ।
****************************
যান্ত্ৰণাৰ কাহিনী কেনেকৈ পাহৰোঁ !
মোৰ মনৰ জোনাকী সুবাস পাই
নুৰুবা হৃদয়ত প্ৰেমৰ আৰু ফুল
নোৱাৰো কৰিব আকৌ সেই একে ভুল
সঁচা মৰম নামৰ সপোনটোক খেদি ভাগৰি পৰিছো
অতীতৰ যান্ত্ৰণাৰ কাহিনী কেনেকৈ পাহৰোঁ !
****************************
Assamese Sad Poem / Assamese Kobita/ Sad Breakup Poetry/ Assamese Sad Poetry / Assamese Sad and Romantic Poem / Sad Love Poetry in Assamese
হৃদয়ৰ আহ্বান
ভালপাই থাকিম আজীৱন তোমাক,
তোমাক নজনোৱাকৈয়ে মোৰ হৃদয়ৰ ভাষা ॥
বুকুৰ কাৰাগাৰত বন্দী কৰি থম মোৰ মনৰ কথা,
তোমাক নাপালেও এই জীৱনত নকৰো একো দুখ ॥
মনৰ আবেগ প্ৰকাশ কৰি হেৰুৱাব নিবিচাৰো তোমাক ,
উকা ডায়েৰিৰ পৃষ্ঠাত সাঁচি থব বিচাৰো তোমাৰ সুবাসৰ ঠিকনা ॥
মৰম-ভালপোৱাৰ আবেগভৰা কথাৰে লিখিব খোজো
নীলাখামৰ চিঠিখনি !!!
তথাপি কাহানিও নকওঁ তোমাক হিয়াভৰি ভালপাও বুলি ॥
ভয় লাগে জানা তপ্ত শিখাৰ জলন্ত বহ্নি আৰেঙত
যদি জিলিকি উঠা তুমি; অভিমানী মুখখনি লৈ,
আতৰি যোৱা মোৰ কাষ এৰি যদি কওঁ
ভালপোৱাৰ কথাষাৰি ॥
তোমাক নোকোৱাকৈয়ে ভালপাই থাকিম
আজীৱন তোমাক,
এয়াই যে মোৰ হৃদয়ৰ আহ্বান ॥
****************************
তুমি এখন আকাশ হোৱা
মিছা নকওঁ তোমাক মোৰো ভাল লাগে,
সেই বুলি ভালপাব নোৱাৰিম তোমাক
কাৰণ ভালপোৱাবোৰ আজিৰ যুগত
নদীৰ খহনীয়াৰ দৰে ! হঠাতে মিলি যাব পাৰে
ভটীয়নি সোঁতত কোনো খবৰ নিদিয়াকৈয়ে ৷৷
নালাগে তুমি মোৰ সুখ দুখত সম-ভাগি হব
তাতকৈ মোৰ বাবে তুমি এখন আকাশ হোৱা
জোনাকীৰে তিৰ-বিৰাই থকা এন্ধাৰৰ নিশাটি হোৱা
যত মন গলেই লুকুৱাই ৰাখিব পাৰোঁ
দুয়ো দুয়োৰে জীৱন পৰিক্ৰমাৰ আঘাতবোৰ ॥
Assamese Sad Poem / Sad
Breakup Poetry/ Assamese Sad Poetry / Assamese Sad and Romantic Poem/ Sad Love Poetry in Assamese/
হৃদয়খন হৈ পৰে এক বন্য হিংস্ৰ
ফেঁচাটিৰ চিঞৰৰ দৰে প্ৰতিধ্বনি হয় মোৰ কাণত
তোমাৰ তীক্ষ্ণধাৰ শব্দৰ বাক্যবোৰ !!
অৱচেতন মনত অহৰ্নিশে ক্ৰিয়া কৰি থকা সুপ্ত আগ্নেয়গিৰিৰ
প্ৰকট ৰূপটোয়ে জীৱনৰ কামনা পূৰণ কৰিব নোৱাৰিলে
কিয় বাৰু ক্ৰোধৰ ফণা তুলি বিবেক দংশন কৰিব খোজে
???
অব্যক্ত আৰ্তনাদত যেতিয়া সৃষ্টি হয় কাৰোবাক হেৰুবাৰ আংতক
প্ৰতিহিংসাৰ মনোভাৱত হৃদয়খন হৈ পৰে এক বন্য হিংস্ৰ !!!
দুঃসহ মুহূৰ্ত্তত হৃদপিণ্ডৰ স্পন্দনত
দেহৰ মাজৰে বৈ যায় বিদ্যুৎ তৰংগ !
বুকুৰ মাজত উৎকন্ঠাৰ তুমুল আলোড়নত
দুচুকুৰ নিজৰাৰে কেৱল বৈ আহে চকুলো দুধাৰি ৷৷
**********************************
Also Read
তোমাৰ কপহুৱা স্মৃতিৰ অবয়ব বিচাৰি
No comments
Post a Comment